grootouders in de klas

Een muzikaal sprookje, uitgevoerd in klassieke muziek; dat is Peter en de wolf.
Eerst beluistrden we de muziek en ontdekten welke melodie en welke instrumenten bij ieder personage hoorden.
Daarna bekeken we heel veel verschillende afbeeldingen van dit sprookje: de hoes van cd's, affiches voor theater, poppenspel, concerten, kaften van prentenboeken... Iedere kunstenaar heeft zijn eigen voorstelling van de figuren van Peter en de wolf.
Daarna kozen we onze favoriete afbeelding.
Die probeerden we na te tekenen terwijl we de muziek beluisterden. De techniek om in te kleuren mochten we zelf bepalen: verf, kleurpotlood,
pandakrijtjes... Het was best moeilijk.
Maar het hoogtepunt van onze week was natuurlijk maandag, want dan stroomde onze klas vol met lieve grootouders. We waren erg blij dat de opkomst zo groot was. Elk kind verwelkomde zijn grootouders en toonde hen hun plaatsje in de klas.
De kinderen moesten aan de slag met allerlei meetopdrachten. Ze moesten onder andere de pink van hun grootouders meten.



Andere opdrachten moesten ze per twee uitvoeren. Hier berekenen Yentl en Elien hoeveel tijdschriften er in een stapel zitten door eerst 1 tijdschrift en dan de hele stapel te wegen.
Er moesten ook lange touwen gemeten worden en daarbij assisteerden de grootouders graag hun kleinkind.

Wat een luxe: hulp van twee opa's tegelijkertijd!
Ook de handspan werd gemeten. Bij al deze metingen moesten de leerlingen omgaan met kommagetallen en dat was ook de bedoeling.



De kinderen demonstreerden hun luistervaardigheid en hun kennis van tegenstellingen en synoniemen. Met al dat publiek erbij bleven de juiste antwoorden soms wel eens steken maar daar had iedereen begrip voor. De grootouders mochten ook meebeleven hoe Simons verjaardag gevierd werd. Simon genoot ervan eens in de spotlight te staan en tracteerde met heerlijke wafels.
Daarna was het tijd voor de "staatsieportretten" Grootouders en kleinkind poseerden met hun mooiste lach.















Daarna was het tijd voor een kopje koffie met taart, gebakken en geserveerd door behulpzame ouders en de mama van juf Els.
Hier ons hulpteam op een helaas schemerige foto. bedankt!!!
Tot slot zongen de kinderen over "altijd feest bij oma en opa" en interviewden ze hun grootouders over het leven van toen thuis en op school.




Wie zelf geen bezoek had, mocht even een grootouder "lenen".
Tijdens deze mooie namiddag werd het nog maar eens duidelijk hoe veel grootouders en kleinkinderen voor elkaar betekenen. We bezorgen binnenkort nog enkele mooie foto's als aandenken aan het bezoek.

18 tot 22 januari

Vorige week schreven we een uitnodiging: liefste opa en oma, komen jullie naar onze klas?
Zo leerden we ook een envelop juist adresseren.
We deden de brieven eigenhandig op de post. En dan maar gespannen wachten op antwoord...
Deze week leerden we rekenen met de zakrekenmachine. Dat was nog eens leuk en helemaal niet moeilijk! Jammer dat het niet altijd op die manier mag.
Het laatste groepje stelde zijn werkstuk over de tijd van toen voor. Elien demonstreert hoe kinderen vroeger met de hoepel speelden.
Michiel laat zien hoe er wordt geknikkerd.
In de WO-les leerden we over de windrichtingen. We maakten zelf een kompas, dat was heel eenvoudig: eerst een naald magnetisch maken door ze over een magneet te wrijven.
Dan stop je de naald in een stukje piepschuim of kurk en je laat dat drijven op water.
En ja, het werkte echt: alle naalden wezen mooi het noorden aan.
We leerden ook over de planeten. Daarbij sloeg onze fantasie een beetje op hol maar ook de realiteit liet ons duizelen. Uitgedoofde vuurbollen die zweven in een oneindig heelal...hoe kan dat? Hoe kan iets oneindig zijn? Hoe kan het heelal niet oneindig zijn? De filosoof in ons werd wakker!
We begonnen ook met de voorbereidingen voor een klastoneel. Eerst werd gestemd over een sprookje om te spelen. Daarbij wonnen de voorstanders van Ali Baba nipt van de fans van Sneeuwwitje, met 8 tegen 7. Dat was vooral voor veel meisjes een grote teleurstelling maar zo werkt democratie nu eenmaal. Al snel had iedereen zich met het resultaat verzoend en konden we rollen verdelen en decors schilderen.
Het was leuk om op zo'n grote oppervlakte te werken.
De deuren van de huizen en de grote kruiken zagen er levensecht uit.
Vrijdag waren we dan al druk in de weer om voor alle grootouders een plaatsje te reserveren in onze klas. De kinderen verheugen zich enorm op het bezoek en zullen maar al te graag tonen dat ze flinke leerlingen zijn. Tot maandag dus en alvast bedankt aan de ouders die een taart bakken of komen helpen om alles klaar te zetten voor de koffiepauze.
Groeten van juf Nele