Deze week was onze klas eventjes wat afgeslankt door de vele zieken. Gelukkig komen we langzamerhand weer op krachten. Desondanks maakten we vele aftrekkingen, tekenden evenwijdige en snijdende rechten en zochten uit hoe en waarom mensen bidden.
Ook reisden wij over de besneeuwde Russische steppe van Wisjni naar Wosjni. Daarbij werden we achtervolgd door een hongerige wolf, zodat ons publiek de adem inhield.
"Boven ons de heldere hemel, alle sterren pinkelen."
"Vader, luister, in de verte hoor ik wolven huilen."
"Moeder, o, ze komen nader, nergens kunnen we schuilen."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten