Zo leerden we ook een envelop juist adresseren.
We deden de brieven eigenhandig op de post. En dan maar gespannen wachten op antwoord...
Deze week leerden we rekenen met de zakrekenmachine. Dat was nog eens leuk en helemaal niet moeilijk! Jammer dat het niet altijd op die manier mag.
Het laatste groepje stelde zijn werkstuk over de tijd van toen voor. Elien demonstreert hoe kinderen vroeger met de hoepel speelden.
Michiel laat zien hoe er wordt geknikkerd.
In de WO-les leerden we over de windrichtingen. We maakten zelf een kompas, dat was heel eenvoudig: eerst een naald magnetisch maken door ze over een magneet te wrijven.
Dan stop je de naald in een stukje piepschuim of kurk en je laat dat drijven op water.
En ja, het werkte echt: alle naalden wezen mooi het noorden aan.
We leerden ook over de planeten. Daarbij sloeg onze fantasie een beetje op hol maar ook de realiteit liet ons duizelen. Uitgedoofde vuurbollen die zweven in een oneindig heelal...hoe kan dat? Hoe kan iets oneindig zijn? Hoe kan het heelal niet oneindig zijn? De filosoof in ons werd wakker!
We begonnen ook met de voorbereidingen voor een klastoneel. Eerst werd gestemd over een sprookje om te spelen. Daarbij wonnen de voorstanders van Ali Baba nipt van de fans van Sneeuwwitje, met 8 tegen 7. Dat was vooral voor veel meisjes een grote teleurstelling maar zo werkt democratie nu eenmaal. Al snel had iedereen zich met het resultaat verzoend en konden we rollen verdelen en decors schilderen.
Het was leuk om op zo'n grote oppervlakte te werken.
De deuren van de huizen en de grote kruiken zagen er levensecht uit.
Vrijdag waren we dan al druk in de weer om voor alle grootouders een plaatsje te reserveren in onze klas. De kinderen verheugen zich enorm op het bezoek en zullen maar al te graag tonen dat ze flinke leerlingen zijn. Tot maandag dus en alvast bedankt aan de ouders die een taart bakken of komen helpen om alles klaar te zetten voor de koffiepauze.Groeten van juf Nele
Geen opmerkingen:
Een reactie posten